Een gezinshuis is een gewoon gezin in een gewoon huis maar waarin dit wordt gecombineerd met professionele zorg op kleine en vooral persoonlijke schaal. Er wonen gezinshuisouders samen met hun eventuele eigen kinderen en met kinderen of jongeren die extra begeleiding nodig hebben bij de opvoeding. Minimaal 1 ouder is volledig professioneel opvoeder. De kinderen ervaren deze vorm van zorg niet als afstandelijk of als het wonen in een tehuis maar als een normale gezinssituatie met alles wat daarbij komt kijken. En soms is dit gewone leven helaas al een uitdaging voor hen.

Zoals hierboven genoemd wordt al duidelijk dat sommige kinderen het leven in een gezin niet aankunnen en het is verdrietig om dit te moeten opmerken. Zij komen dan vaak terecht in een residentiële instelling of wel een leefgroep.

Een mooie tussen mogelijkheid is dan een gezinshuis. Er zijn namelijk grote verschillen tussen een gezinshuis en een leefgroep. Leefgroepen liggen meestal bij elkaar op een terrein en zo wat afgeschermd van de omliggende sociale omgeving. Daarnaast zijn de groepen groter, er wonen vaak 8 tot en met 12 kinderen, allemaal met een vorm van gedragsproblematiek. Dit zal elkaar sneller versterken en negatief gedrag wordt sneller overgenomen. Tenslotte wisselt de leiding elkaar af in de verschillende diensten en is er minder stabiel toezicht en betrokkenheid.